Nga Grigels MUÇOLLARI
Pritja e ngrohtë e Sali Berishës të shtunën në Parma dhe të dielën në Athinë nxjerr në pah dallimin e madh mes tij dhe Edi Ramës.
Berisha duhet vetëm të shpallë datën, orën dhe vendin dhe salla mbushet. Njerëzit qëndrojnë në këmbë për dy orë ose më shumë, duke dëgjuar me vëmendje deri në fund dhe duke shpërthyer në ovacione. E gjithë kjo ndodh natyrshëm, pa regji, pa promovues, pa skenarë.
Edi Rama nga ana tjetër duhet të marrë me vete gjysmën e bashkive dhe ministrive për të mbushur sallat. Ka ngrohës të veshur mirë me para korrupsioni, që nuk përfaqësojnë diasporën dhe emigrantë që punojnë deri në 50 orë në javë.
Sali Berisha ka nevojë për masa sigurie për të hapur rrugën, pasi të gjithë duan ta takojnë nga afër, t’i shtrëngojnë dorën dhe të bëjnë foto me të. Nga ana tjetër, Edi Ramës ka nevojë për truproja agresive për të shtypur zemërimin e bashkatdhetarëve tanë, të cilët në shumë raste përfundojnë duke u larguar me forcë nga takimet e tij.
Edi Rama predikon nacionalizmin e lirë, për t’u dukur dhe për të ushqyer tensionet, ndërsa Sali Berisha flet për miqësinë mes popujve dhe ngre vlerat e bashkëjetesës. Kryeministri kërkon të eksportojë doza propagandistike dhe të fshehë të vërtetat e vendit, ndërsa kreu i opozitës është transparent.
Dallimet janë të dukshme. Ashtu siç janë të qarta pritshmëritë: të rënduara dhe të shtrenjta për Edi Ramën, të çliruara, pa shpenzime dhe të zjarrta për Berishën. Era që fryu këtë fundjavë nga Parma dhe Athina tregon shumë për kursin që po merr 11 maji.