Pse është kaq i frikësuar Erdogan?

Nga Lena Gloeckner, BILD

Presidentit turk, Recep Tayyip Erdogan iu deshën vetëm disa ditë për të shembur përfundimisht fasadën e demokracisë: ai arrestoi kryebashkiakun e Stambollit dhe liderin e opozitës, Ekrem Imamoglu, për arsye të dobëta – dhe më pas e zëvendësoi me njerëzit e tij.

Arsyeja: Erdogan dëshiron të heqë nga rruga rivalin e tij të vetëm premtues. Eksperti i Turqisë, Eren Güvercin, druhet se ai dëshiron të sigurojë pushtetin në zgjedhje të reja.

“Erdogan dëshiron të qëndrojë në pushtet deri në frymën e fundit – sepse është paranojak!” tha ai.

Zgjedhjet e parakohshme do mbaheshin me pretekstin e një ndryshimi kushtetues – kjo është e vetmja mundësi e Erdoganit për të qëndruar në detyrë. Sepse ligjërisht nuk lejohet të kandidojë sërish.

Pra, pse të mos projektonte një pasardhës?

Güvercin e konsideron të paimagjinueshëm një trashëgimtar të fronit nga partia AKP e Erdogan.

“Nëse ai do të kishte dashur një pasardhës, ai do të kishte projektuar dikë shumë kohë më parë”.

Presidenti turk ka frikë nga humbja e kontrollit. “Ai nuk do t’ia dorëzojë pushtetin një ushtari partiak.”

Ai nuk i beson askujt – madje as njerëzve të tij.

Nëse Imamoglu ose një kandidat tjetër i opozitës e rrëzojnë atë, Erdogan do të përballet me ndjekje penale.

“Ai e di mirë se nëse humbet pushtetin, gjërat do të jenë të vështira për të dhe familjen e tij”.

Atëherë të gjitha skandalet e korrupsionit dhe “makinacionet mafioze të klikës Erdogan” do të gjurmoheshin dhe trajtoheshin.

Atëherë, pse të mos e sjellë djalin në pushtet, siç bëjnë despotët?

Erdogan nuk e dëshiron as këtë, thotë Güvercin: “Ai nuk ka profilin apo cilësitë drejtuese.”

Me Bilal Erdogan tallen në Turqi. “Djali i Erdoganit nuk ka një reputacion të mirë në publikun turk”. Ai perceptohet si i paaftë dhe qesharak.

Erdogan po bën gjithçka që mundet për të siguruar sistemin aktual deri në fund të jetës së tij – dhe do të jetë i suksesshëm, frikësohet eksperti i Turqisë.

Shoqëria civile po i reziston kësaj, por me drejtësinë dhe median në duart e tij, Erdogan ka diktuar prej kohësh rregullat e lojës. “Edhe protestat masive nuk mund të ndalonin transformimin e Turqisë në një shtet erdoganist”.

Po Perëndimi? Ai kishte shpresuar se Erdogan do të jepte dorëheqjen kur mandati i tij të përfundonte zyrtarisht në 2028. “Është naivitet,” thotë Güvercin. “Erdogan nuk do të heqë dorë vullnetarisht nga pushteti”.

Kjo është arsyeja pse ai tani po bën gjithçka që mundet për të eliminuar çdo sfidues serioz.

BE-ja po bën sehir. Sepse Erdogan e di: ai nuk duhet të ketë frikë nga pasojat. “Sepse BE-ja dhe Gjermania janë më të varura se kurrë nga Turqia jo vetëm në aspektin e politikës së emigracionit, por edhe në aspektin e politikës së sigurisë”.