Gazeta RD
Nga Lutfi DERVISHI
Të kujtojmë se gjuha shqipe ka 36 gërma përfshirë dhe gërmat: ë, ç,
Të kujtojmë se ka dallim mes xh dhe zh.
Të kujtojmë se shqipja duhet folur shqip…
…dhe, në të njëjtën kohë, të pranojmë që gjithnjë e më shpesh e flasim një gjuhë që nuk është shqip, por një përzierje që as vetë alfabeti nuk e kupton.
Të kujtojmë se “ë-ja” dhe “ç-ja” janë pjesë e ADN-së së gjuhës sonë, por shumë prej nesh i trajtojnë si aksesorë të tepërt – që mund ta lemë në shtëpi.
Të kujtojmë se kemi një gjuhë të pasur që kërkon mendim të kthjellët për t’u përdorur saktë, por shpesh zgjedhim fjale të huaja, duke e varfëruar shqipen.
Të kujtojmë se çdo gjuhë është një pasqyrë e identitetit të kombit, por më shumë shqetësohemi për reflektimin e pamjes sonë në Instagram sesa për atë që reflektojmë në fjalët tona.
Të kujtojmë se shqipja ka rregulla të qarta gramatikore, por në epokën e rrjeteve sociale dhe komunikimit të shpejtë, rregullat bëhen pengesë dhe kaosi gjuhësor konsiderohet modernizëm.
Të kujtojmë se përzierja e gjuhëve është një pasojë e globalizimit, por kur kjo bëhet në mënyrë të pakontrolluar, ajo shkatërron themelin gjuhes, duke e bërë atë të paqëndrueshme edhe në truallin e vet.
Të kujtojmë se ruajtja e gjuhës kërkon edukim dhe përpjekje, por shpesh harrojmë se edukimi fillon nga vetja, jo nga Kuvendet, ndryshimet në ligj apo nga fushatat.
Të kujtojmë se alfabeti është një thesar që duhet ruajtur me kujdes, por gjithashtu të pranojmë se pasuria që nuk përdoret dhe nuk respektohet, shndërrohet në një thesar të humbur për brezat që vijnë.
Të kujtojmë se gjuha është ajo që na identifikon dhe na bën bashkë.
Të kujtojmë se gjuha eshtra nuk ka e eshtra thyen…
