Himara… po më pas?!

Nga Iva V.GRILLO

Ajo që pamë dje në zgjedhjet vendore në Himarë është epilogu i një përpjekje disavjeçare të Ramës dhe sponsorëve tê tij për të marrë nën kontroll dhe gllabëruar pasuritë e Himarës.

Së pari, ajo që u shit në 2015 si një “reformë” territoriale ku Himarës tradicionale iu bashkangjitën për efekte elektorale edhe fshatra të Vlorës apo edhe Sarandës (zona që historikisht njiheshin se mbështesnin PS-ne), ishte në fakt një investim apo blindim që Rama bëri për të pasur siguri që Himara ( lexo: pasuritë e saj) do t’i mbeteshin nën kontroll për vitet që do të vinin.

Për të treguar që bashkangjitja e fshatrave të Vlorës Himarës ishte fare e panatyrshme, përveç ndryshimeve demografike qe dihen, mjaftojmë të kujtojmë që këto fshatra nuk kishin lidhje organike me Himarën…madje disa nuk kishin as rrugë lidhëse me të. Por kjo nuk e pengoi zhvatësin e madh që ti fuste të gjithë në një thes elektoral, duke u siguruar se në rast se dikur himariotët për shkak të zhvatjes që u bën nuk do t’a votonin-do të gjente shpëtim tek votuesit tradicionalisht të majtë të fshatrave të Vlorës… siç ndodhi edhe në zgjedhjet e djeshme.

Viti dhe veçanërisht muajt e javët e fundit, kanë qënë dëshmitarë të një aksioni të madh manipulativ elektoral, përsa i përket zgjedhjeve të fundit në Himarë.

“Qilizëm” me listat, përdorim i drejtësisë, i Presidencës, KQZ, gjithë aparatit shtetëror, oligarkëve, mediave, intimidim i votuesve, premtime për pronat, kërcënime për pronat, kufizim të drejte për të votuar për kundërshtarët potencialë, nxitje e narrativës nacionaliste, e shumë e shumë të tjera.

Dhe këto makinacione na kanë dhënë një rezultat që është sa i panatyrshëm po aq edhe komik: Himara do të drejtohet nga një “dhëndër” nga Dropulli…fitorja e të cilit është përcaktuar nga votat e fshatrave të Vlorës…

Besoj se rasti i Himarës do të përbëjë një rast studimi e konkretizimi të kapjes së procesit zgjedhor në një shtet të kapur.

Rezultati i djeshëm sa është epilog i përpjekjeve disavjeçare të një zhvatësi serial për të kontrolluar një nga perlat e Shqipërisë, po aq mund të jetë fatkeqësisht prolog i asaj se çfarë do të ndodhë në zgjedhjet e 2025 – në qoftë se nuk rishikohet urgjentisht tempi, nervi dhe strategjia e luftës opozitare.

Krijimi i një fronti të përbashkët opozitar dhe kërkesa për një qeveri teknike janë kushtet minimale të cilat mund të krijojne disa premisa për prishjen e këtij “qilizmi” elektoral.

Por kjo do punë, rebelim dhe mbi të gjitha kreativitet në aksione dhe mendje të hapur.

Himara e bëri sakrificën e vet dhe pavarësisht rezultatit të përgjithshëm të djeshëm, përsëri qëndroi aq sa mundi.

Tani pyetja është: çfarë ndodh më pas?

Qytetarët, opozita, shoqëria civile duhet të vrasin mendjen sa nuk është përfundimisht tepër vonë…