Gazeta RD
Një turiste italiane, në rrjetin e saj sociale me emrin Antonella Bux, ka shprehur pakënaqësitë e saj për pushimet që ka kaluar në Shqipëri. Në shkrimin e saj, turistja shkruan se në Shqipëri, ata që kanë një biznes, hotel, restorant janë të çmendur pas parave.
Duke i cilësuar pushimet e saj në Shqipëri si një javë me makthe, turistja shkruan se pronarët e hoteleve dhe shtëpive për pushime në vendet bregdetare shqiptare, sidomos në Sarandë janë të paaftë për të menaxhuar turistët.
Turistja tregon edhe se për 60.00 euro në Ksamil, një skuter uji mund të përdoret vetëm 30 minuta. Ajo thotë se në restorantet shqiptare ushqehesh keq, teksa shton njerëzit ishin të vrazhdë dhe të sëmurë për më shumë para.
Turistja:
Unë jam në Shqipëri dhe për fat po iki nesër. Pata një javë makthi. Pronarët janë të sëmurë për para dhe janë thellësisht të vrazhdë (sidomos në Sarandë). Në dyqane ju rastisin të njëjtët pronarë, të cilët janë nervozë dhe të paaftë për të menaxhuar një numër kaq të madh turistësh. Çmimet përveç të lira (8,70 € ) dhe të gjitha produktet italiane me çmime trefishuar në të gjitha tregjet.
Në Ksamil morëm me qira një skuter uji duke paguar 60,00 € për 30 minuta dhe pas 15 minutash djali me një ajër delikuent na detyroi të zbrisnim duke pretenduar se kishte kaluar gjysmë ore. Fatmirësisht kishte nga ata që mund të dëshmonin orën në dorë, edhe sikur të ishte e kotë. Më në fund zbritëm.
Në restorante ushqehesh keq, duan të të ofrojnë kuzhinë italiane por as nuk e dinë se çfarë është. Ne hëngrëm vetëm një vakt të shkëlqyeshëm në shtëpinë e Midhjes, e cila na shërbeu ushqim cilësor me shërbim të denjë për restorantin. Të gjithë të tjerët nuk vendosën as peceta në tryezë. Standardet higjienike inekzistente, rrugët u qelbet shumë sepse janë plot me plehra dhe askush nuk pastron. Nëse ecni në trotuare, ajri nuk mund të marrë frymë. Sot po shkojmë ne një ekskursion qe na mban te zënë gjithë ditën dhe pas kaq peripecive (do te dedikoj një postim te tere ne faqen përkatëse) zbuloj ne kthim 16 ore pas nisjes se autobusi ishte nisur. Unë me dy fëmijë të mitur dhe 11 persona të tjerë, në një vend tjetër nga ku kisha rënë dakord, rreth 20 km larg.
Djali duke bërtitur në telefon më thotë të zbres dhe të marr një taksi (ishim një grup prej 14 personash). Unë kundërshtoj dhe me një ton akoma më të madh i them se po telefonoj menjëherë policinë. Kur dëgjojmë fjalën polici, djali ndryshon mendje dhe vendos të na çojë atje ku na kishte marrë. Nga ora 7 e mëngjesit të sotëm praktikisht u ktheva në shtëpi në 1 të mëngjesit.
