Gazeta RD
Nga Alba KEPI
Në një tjetër akt të teatrit të tij të zakonshëm politik, Edi Rama kërkon sot të “kthejë 75% të trotuareve për qytetarët”.
Një premtim absurd, kur dihet mirë se këto hapësira publike janë zaptuar me bekimin e vetë pushtetit të tij, përmes një modeli zhvillimi që i ka shërbyer klientelës, jo qytetarëve.
Kush ua dha trotuaret bizneseve informale? Kush e ktheu çdo cep të Tiranës në territor komercial, të lëshuar pa plan, pa kontroll, pa standarde?
Jo qytetari i zakonshëm, por një sistem i tërë pushteti që ka favorizuar informalitetin, ka mbyllur sytë për vite, dhe sot sillet si shpëtimtar.
Kryeministri Edi Rama vazhdon të shfaqë obsesionin e tij për estetikën urbane, ndërkohë që shoqëria po fundoset në informalitet, varfëri dhe mungesë perspektive. Aksioni i fundit për “çlirimin e trotuareve” është vetëm një tjetër shfaqje propagandistike, një skenografi boshe që tenton të maskojë mosdashjen për të trajtuar problemet reale të qytetarëve.
Edi Rama sot flet për kthimin e trotuareve, por është po ai që ndër vite i ka braktisur, i ka shitur dhe i ka lëshuar hapësirat publike në emër të interesave klienteliste dh informalitetit. Sot, në vend që të mbajë përgjegjësi për këtë degradim të qëllimshëm, ai shfaqet si reformator — që vjen të ndreqë rrëmujën që vetë ka krijuar.
Por reformatori i vonuar është thjesht një aktor që kërkon të rishkruajë historinë në favor të vetes. Nuk ka transparencë, nuk ka llogaridhënie — ka vetëm një përpjekje për të zëvendësuar përgjegjësinë me spektakël. Rama nuk po u kthen qytetarëve atë që u takon, por po rishfaqet si drejtues i një procesi që në thelb është maskim, jo zgjidhje.
Kjo është hipokrizi e pastër politike.
Nga realiteti në iluzion: Tirana si Instagram, jo si qytet
Ajo që Rama ofron është një version virtual i qytetit – i kuruar për Instagram, i ndriçuar për dronë, i dizajnuar për imazh. Ndërkohë që një pjesë e madhe e qytetarëve mezi paguajnë qiranë, luftojnë për të siguruar bukën e ditës dhe janë të përjashtuar nga zhvillimi ekonomik, qeveria merret me lyerje fasadash dhe zhvendosje tavolinash.
Kjo është demagogjia estetike: një mënyrë për të kontrolluar narrativën, për të dhënë përshtypjen e progresit, pa prekur asnjë nga plagët reale të sistemit.
Kapitali i errët, jo karriget e kafeneve, sundon Tiranën
Ajo që nuk preket kurrë nga “aksionet” është kapitali i errët që financon ndërtimin kaotik, qiratë në të zezë, bizneset pa NIPT dhe oligarkinë urbane. Ndërkohë që pronarë të vegjël lokalesh ndëshkohen me masa arbitrare, klientët e mëdhenj të pushtetit ndërtojnë, fitojnë dhe pastrojnë para pa pengesë.
Në vend të reformave që do të prekën këtë strukturë të kalbur, qytetarëve u ofrohet një aksion mashtrimi – një teatër që zhvendos fajin te qytetari i zakonshëm, ndërsa aktorët e vërtetë të shkatërrimit të qytetit mbeten të paprekur.
Të vendosësh rregull në qytet nuk është mëkat – por ta bësh këtë në mënyrë selektive, sipërfaqësore dhe me motive propagandistike është hipokrizi. Rama nuk po zgjidh probleme – po krijon iluzione. Dhe ndërkohë që qytetarëve u kërkohet të lëvizin tavolinat, shteti vazhdon të lëvizë përgjegjësinë nga vetja te të tjerët.
Në një vend ku 100% e kapitalit që ndikon jetën politike dhe urbane është në hije, çlirimi i vërtetë nuk vjen nga hapësira e trotuarit – por nga çlirimi i shtetit nga korrupsioni dhe fasada.
Edi Rama sot flet për kthimin e trotuareve. Por është po ai që i fali, i shiti dhe i braktisi ato hapësira publike ndër vite. Dhe sot, në vend që të bëjë transparencë për dështimet, kërkon të shpallet shpëtimtar.
Ky nuk është rikthim te rregulli – është vazhdimi i mashtrimit. Qytetarët nuk kanë nevojë për më shumë estetikë boshe – kanë nevojë për drejtësi, për barazi, për shtet ligjor.
